پدر و مادر

بچه که بودم

فکر می کردم پدرهاومادرها مثل ساعت شنی هستند
تمام که بشوند
برشان می گردانی
از نو شروع می شوند

بعدها فهمیدم
آنان
مثل مداد رنگی هستند
دنیایت را رنگ می کنند
خودشان ولی آب می روند
نقاشی هایت را که کشیدی
یک روز تمام می شوند

کاش زودتر
کسی راستش را به من گفته بود
که آنان
مثل قند می مانند
چای زندگی ات را که شیرین بکنند
خودشان تمام می شوند.

کاش قدرشان را بیشتر بدانیم.
به سلامتی مادر و پدرهایی که پیشمون هستند و شادی روح مادران و پدران  آسمانی