مارادونا و غرور

مارادونا مدتی به خاطر افسردگی پس از ترک اعتیاد در بیمارستان بستری بود, وقتی مرخص شد, حرف قشنگی زد：

اونجا دیوانه های بسیاری بودند, یکی میگفت من چه گوارا هستم ,همه باور می کردند, یکی می گفت من گاندی ام , همه قبول می کردند و...
من گفتم مارادونا هستم
همه خندیدند و گفتند ：
هیچکس مارادونا نمیشه!
من خجالت کشیدم که چی به سر خودم آوردم.
دراین دنیاغرور دمارازروزگارآدم درمی آورد ودقیقا گرفتار چیزی می شوی که فکرمی کنی هرگز به دامش نخواهی افتاد
مراقب خودتان باشید؛ برگهاهمیشه موقعی می ریزند که فکر می کنند طلا شده اند!