متن ادبی4

حسین پناهی

 یاد گرفتم این بار که دستانم یخ کرد، دستان کسی را نگیرم!
جیب هایم مطمئن ترند.!!
دنیا رو می بینی؟ حرف حرف میاره، پول پول میاره، خواب خواب میاره.ولی 'محبت'، "خیانت" میاره! کاش همه میدانستن دل بستن به "کلاغی که "دل" دارد، بهتر است از "طاوسی که زیبایی" دارد!!
کاش میشد انگشت را تا ته حلق فرو کرد و بعضی دلبستگی ها را یکجا بالا آورد!!!! وفاداری آدم ها رو "زمان" اثبات می کنه نه "زبان"!!!
زندگى به من آموخت: که"هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست"!!!!
این جمله رو هرگز فراموش نکن : "برای دوستت دارم بعضی ها؛ "مرسی" هم زیاد است!!

دل بــســـپــار...

این متن قشنگ بود کمی هم آرامش می ده

دل بــســـپــار...

به آتشی که نمى سوزاند
" ابراهیم " را

و دریایى که غرق نمی کند
" موسى " را

نهنگی که نمیخورد
"یونس"را

کودکی که مادرش او را
به دست موجهاى " نیل " می سپارد
تا برسد به خانه ی تشنه به خونش

دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند
سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد

آیا هنوز هم نیاموختی ؟!
که اگر همه ی عالم
قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد ،
" نمی توانند "
پس
به " تدبیرش " اعتماد کن
به " حکمتش " دل بسپار
به او " توکل " کن
و به سمت او ”قدمی بردار"...

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻥ

بالا رفتن سن حتمی است ...
اما اینکه روح تو پیر شود ،
بستگی به خودت دارد ... !

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻥ ...
ﻫﺮ ﻓﺼﻠﺶ ﺭﺍ ﺧﻮﺏ ﺑﺨﻮﺍﻥ :
ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﮐﺎﺷﺖ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﺮﻗﺺ،
ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﺑﭽﺮﺥ،
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ.......
ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﮐﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﻨﺸﯿﻦ،
ﺑﺎ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﮐﻨﺎﺭ ﮐﺮﺳﯽ ﺑﻨﺸﯿﻦ .
ﺷﺎﻫﻨﺎﻣﻪ ﺑﺨﻮﺍﻥ .......
ﻭ ﺍﺳﺘﮑﺎﻥ ﺍﺳﺘﮑﺎﻥ ﭼﺎﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻧﺖ ﺑﻨﻮﺵ ...
ﻣﺒﺎﺩﺍ ! ﻣﺒﺎﺩﺍ مبادا ...
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﮒ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ !!!

خدایا...

سقف خانه همسایه سوراخ است...

ولی در عوض مناره های مسجد خالی سر به فلک کشیده است!
همسایه مان هرسال میرود مکه، میگوید خدا طلبیده ؛خدایا خسته نمی شوی از قیافه تکراریش!؟
دوستانت چه قیافه های خاصی دارند... ریش دارند،تسبیح و سجاده، با اسمت چه احترامی دارند!
اگر دوست بی ریش و تسبیح و سجاده قبول میکنی ما هم پایه ایم! خدایا پارتی بازی به عرش هم رسیده!؟ اینجا میگویند برو دعایت را به فلانی بگو پیش خدا آبرو دارد! شاید دعایت را پذیرفت!
بـیـخـیـال!!!
من به این جماعتِ دیوانه کافر شده ام
فقط تو را میشناسم خدااااا

نگذار هر کس که آمد...

نگذاﺭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﻧﺸﺪ

ﺗﻮ ﺭﺍ،
ﺩﻟﺖ ﺭﺍ،
صداقتت ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﯾﺪﮎ ﺑﮑﺸﺪ...
ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺍﺯ ﺳﺮِ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ،
ﺍﺯ ﺳﺮِ ﻧﺒﻮﺩﻥِ ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ،
ﺁﻣﺪ ﻭ ﺳﺮﺍﻏﺖ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ،
ﺣﺎﻟﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪ،
ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﻗﻞ ﻗﻠﮏ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺭﻓﺖ ﻭ ﮔﻢ ﺷﺪ،
ﺗﻮ ﺑﻤﺎنی ﻮ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﺍﺷﮏ...
ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﭼﺮﺍ ﻭ ﺍﻣﺎ ﻭ ﺍﮔﺮ...
ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻪ...
ﺍﺻﻼ ﺑﺮﺍﯼِ ﺭﻓﺘﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻩ...
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺮﻭ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ،
ﺍﺯ ﻓﮑﺮﺵ ﻫﻢ ﺑﮕﯿﺮ...
ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﺎﻣﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼِ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻣﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼِ ﺗﻮﺳﺖ!
ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﻫﺮﺟﺎ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﯿﺮﻭﺩ،
ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﺧﺎﻃﺮﺕ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﺴﺖ...

جملاتی بسیار زیبا از حسین پناهی

(heart)میدونی بهشت کجاست؟
یه فضای چند وجب در چند وجب ، بین بازوهای کسی که دوستش داری...

(purple_heart)وقتی کسی اندازت نیست، دست به اندازه ی خودت نزن...

(heart)ماندن به پای کسی که دوستش داری قشنگ ترین اسارت زندگی است...

(purple_heart)می کوشم غمهایم را غرق کنم، بی شرفها یاد گرفته اند شنا کنند...

(heart)مگه اشک چقدر وزن داره که با جاری شدنش اینقدر سبک میشیم؟...

(purple_heart)با فنجانی چای هم میتوان مست شد اگر اویی که باید باشد، باشد...

(heart)به بهشت نمی روم اگر مادرم آنجا نباشد...

(purple_heart)جالب است...! ثبت احوال همه چیز را در شناسنامه ام نوشت جز احوالم...

(heart)اجازه...! اشک سه حرف ندارد ، اشک خیلی حرف دارد...

(heart)کودکی ام را دوست داشتم ، روزهایی که بجای دلم سر زانوهایم زخمی بود...

بعضی ها...

بعضی ها؛ شبیه عطر بهارنارنج هستند در کوچه پس کوچه های پیچ در پیچ دلت. نفس میکشی آنقدر عمیق که عطر بودنشان را تا آخرین ثانیه ی عمرت، در ریه هایت ذخیره کنی.

بعضی ها؛ شبیه ماهی قرمز کوچکی هستند که افتاده اند در تنگ بلورین روزگارت؛ جانت را با جان و دل در هوایشان تازه میکنی.

بعضی ها...
بعضی ها، آرامش مطلقند؛ لبخندشان، تلالو برق چشمانشان و صدای آرامشان...
اصلِ کار، تپش قلبشان...
انگار که یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق میکنند.
و آنقدر عزیزند، آنقدر بکرند، که دلت نمی آید حتی یک انگشتت هم بخورد بهشان. میترسی تمام شوند و تو بمانی و یک دنیا حسرت.

بعضی ها؛ بودنشان، همین ساده بودنشان، همین نفس کشیدنشان، یک عالمه لبخند می نشاند روی گوشه لبمان.

اصلا خدا جان، در خلقت بعضی ها سنگ تمام گذاشته ای
سایه شان کم نشود از روزگارمان
و من چقدر دوست دارم این بعضی ها را...